Pech en kans

’n Vrouw loopt vastberaden en ingetogen op de pelgrimsweg naar Santiago de Compostella en gaat door haar rug. Lopen kan ze verder vergeten.

Midden in de maand juni, geen gladheid en toch klap ik neer bij het afgaan van een bordesje en ik kan niet meer op mijn rechtervoet staan. Daar zit je dan ineens afhankelijk van de steun van anderen, je krukken en je rolstoel.

Dit overkomt niet alleen ouderen, maar zij maken wel méér kans op dergelijke verrassingen waardoor ze plotseling afhankelijk worden.

Je kunt het niet vóór zijn. ‘Een ongeluk zit in een klein hoekje’ is het gezegde en dat klopt nog steeds! Maar toch is het aan te raden bij het ouder worden alerter op het falen van het fysieke te zijn. Het kan veel leed voorkomen.

Je kunt het aftakelen noemen, maar positiever is het om te zeggen: ‘ik lever in of ik offer wat ik eens heb mogen ontvangen en ontwikkelen’. Het fysieke inleveren maakt ook dat je aandachtiger, bewuster en dankbaarder kunt worden naar jouw omgeving en vooral voor wat degenen die jou terzijde staan voor jou doen. Het geeft de kans om deze eigenschappen verder te ontwikkelen.

Maar zoals met veel dingen: het is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het blijft moeilijk wanneer het plotseling gebeurt, want je wordt dan gedwongen een nieuwe fase in je leven onder ogen te zien.

Onkruid

In de tuin kan het ook gebeuren dat je plotseling iets tegenkomt dat je liever niet zou hebben. We noemen het vaak onkruid. Je haalt het weg en klaar is het. Maar er zijn van die sterke ‘on’kruiden, die het ons lastig blijven maken. Ze blijven aanhouden, alsof ze willen zeggen: ‘ik blijf hier tot je me kent’.

Een voorbeeld is de akkerpaardenstaart of ook wel heermoes genoemd. De Latijnse naam is equisetum arvense. De plant laat zich pas zien als de tuin er piekfijn bij ligt, zo in de maand mei. Echt ontsierend is het niet, maar die groene paardenstaarten tussen de Maagdenpalm en de net opkomende Leeuwenbekken, is toch minder mooi.

Heermoes vermenigvuldigt zich via wortelstokken en sporen en is daarom moeilijk weg te krijgen. Maar je zou er ook blij mee kunnen zijn, want het is tenslotte een bijzondere plant.

De naam equisetum komt van equus, dat paard betekent in het Latijn en seta is staart of borstel.

De paardenstaartenfamilie is nauw verwant aan die van de varens en heeft een eigenaardige bouw. De vruchtbare stengel is er alleen in het voorjaar. De onvruchtbare stengel is gemakkelijk in stukjes uit elkaar te trekken (Legoplant!). De stengels zijn vrij hard. Je voelt de kiezel. Heermoes bevat dan ook veel kiezelzuur. En daarom wordt de plant in de Biologisch-dynamische landbouw als preventiemiddel gebruikt tegen schimmelziekten.

Toepassing

De plant bevat verder onder meer bitterstof, kalk, natrium, kalium, ijzer, mangaan, zwavel en magnesium. Door deze rijkdom aan mineralen heeft dit kruid een veelzijdige geneeskracht.

In de homeopathie wordt heermoes gebruikt bij blaas- en nierkwalen. Mellie Uyldert geeft het volgende recept: drie theelepels vol op een kop water een half uur lang koken. Op de nuchtere maag twee koppen warme thee drinken om de urine af te drijven. Niet bij nierontsteking en niet doorlopend gebruiken.

Hebt u schimmelziekten in uw tuinplanten of vruchtgewassen?

In het vroege voorjaar preventief heermoesthee op de grond rond de plant of (rozen)struik spuiten.

Heermoesthee: 100 gram gedroogde heermoes op 1 liter water een half uur koken en dan 5x verdund gebruiken. Er kan ook een grotere hoeveelheid in één keer gekookt worden en dan in een pot of ton bewaard worden en pas verdunnen als het gebruikt wordt. Het is gunstig om het afgetrokken kruid in de thee te laten liggen zodat het nog verder uittrekt.

Zo kan het verwenste onkruid preventief ingezet worden in de tuin.

Het kruid is gemakkelijk in bosjes te drogen op een droge, donkere plaats, bijvoorbeeld in een hoekje op zolder.

Heermoes is ook in gemengde kruidenthee te gebruiken.

 

Geraadpleegd: ‘Biologisch-dynamisch tuinieren in de praktijk’,

van Willy Schilthuis.

ISBN 90-6038-328-1

 

Margreet Voorhoeve